Ottobre
Corte Guadagne
 
La lüs ad l’alba

Cun pas incert,
a camini sü ‘n santér scuscés
cumč ‘n furest
tra gént indafarada,
indiferénta.

Al Cél al pians
süli stagion ch’as cor adré
e mi,
a sérchi ‘n barlüm,
in la fümana
ch’a cunfond li me certési.

Al vént ch’a fŕ vacilar al me incédar,
al straména i me rimpiant,
al disperd i me pruposit.

La piöva ch’am bagna
l’an lava minga i me risentimént
e ‘l Sol,
al sbiaděs i me ricordi,
sénsa scaldar
la me anima slada.

La néf candida,
pietosa
la quaciarŕ i me pas,
dop un tramont
serén
ch’a fŕ sperar
n’alba radiosa.