Luglio
Corte Ca’ Bianche
 
La voia ‘d vivar

Cun la penombra rüfi ana ‘d na sufi ta
tra li tlarini
cumč quinti ‘d palcuscenich,
a evucar
esperiénsi mai visüdi,
desideri incunfesŕ
e fantasii sénsa cunfi n,
sota a ‘n tapé ‘d polvar,
na vecia casa d’olum
tarulida.

Quasi a sercar li stési sénsasion
o nuveli emusion
li man frenetichi
a rümar
tra robi sénsa etŕ,
ch’ŕ sgnŕ,
li stagion d’un témp pasŕ:
na bala dasfi ada,
tri disch sgriŕ,
la létra ‘d na pütléta
e ‘n libar,
intitulŕ: "La voia ‘d vivar".

Sfuiand curios,
... aspirasion,
na gita al mar,
tanti pruget
na qual delusion ...
e tanti pagini bianchi,
ma in l’ültima:
"Quand a fnis la voia ‘d vivar,
a cumincia
la paüra ‘d murěr".