Dicembre
Corte Possioncina
 
Tra matina e sira

Al Sol limpid ad l’alba al fa brilar
al témp ad l’incusiénsa
e di castei in aria;
un sunar d’urganin,
ora alégar
ora malinconich,
al rimbalsa insistént
tra li banchéti dal vial,
fi uridi ad pütléti innamuradi
cul prufüm ad l’ingenuitŕ
e i culor dla voia ‘d vivar,
sota ali ombrosi frondi di tigli
testimoni ad cunfi dénsi
susüradi
tra amighi dal cör.
Cun l’avanti e indré dal paségiu,
corar giuios ad pütlét
adré a ‘n s-ciancul
a ‘n corlu
a ’n balon,
intoran al prilar festos ad li giostri
vers al pasar dla stagion spénsierada
incontra ala vita
cun strolich e fadighi
traguard e delüsion …. ,
intant che in fond al vial,
ombri longhi da schéni cürvi
e rintoch lént ad na campana,
i č ‘l sinistar prelüdiu
dal prosim tramont.